Kussen

Ik had een nieuw kussen nodig.
Sinds ik erachter was gekomen dat mijn rugpijn niet per se het gevolg was van ouderdom, maar van de indrukwekkende kuil in mijn matras, bedacht ik dat ook mijn schouder- en nekpijn die ik had als ik ‘s ochtends opstond misschien meer te maken had met de leeftijd van mijn kussen dan met die van mij.

En dus toog ik naar de webwinkel waar ik nog niet zo lang geleden een vervangend matras had gekocht. Er werd me een schuimkussen aanbevolen. Dat leek me een behoorlijke overgang van mijn ingezakte kussen, maar, stelde de website me gerust, je kon de verschillende lagen in het kussen zelf rangschikken. Om al te grote ontwenning te voorkomen kon je ervoor kiezen om op de zachtere lagen te slapen.

De eerste nacht op het kussen sliep ik verschrikkelijk. Alsof ik m’n hoofd op een baksteen had neergelegd. Ik had koortsachtige dromen waarin ik het kussen probeerde terug te proppen in de doos waarin hij was aangekomen, maar in zijn niet-vacuüm-gezogen toestand ging dat helemaal niet. De doos scheurde en het bedrijf bij wie ik het kussen had gekocht lieten weten dat ze niets voor me konden doen en ik helaas ook het recht had verspeeld om ooit nog een nieuw kussen te kopen, bij wie dan ook.

De volgende ochtend werd ik wakker, klaar om het onding retour te sturen, tot ik iets opvallends merkte. Of liever gezegd, niet merkte. Mijn nek en schouders voelde soepel en ontspannen. Als ik ze bewoog klonk het niet alsof er binnen van alles ratelde. Ik keek nog eens naar het kussen, nu iets vergevingsgezinder, en bedacht me toen dat ik nooit had gecontroleerd op welke kant ik eigenlijk was gaan liggen. Tot niemands verrassing behalve die van mezelf bleek ik mijn hoofd de vorige avond vrolijk op het harde schuim te hebben gelegd. Nu was het hele kussen in het algemeen een overgang, maar ik had in dit geval net zo goed op beton kunnen gaan liggen. En dus haalde ik schuldbewust het kussensloop er vanaf, ritste het kussen open, en herschikte de lagen.

‘Sorry,’ mompelde ik tegen het kussen.

Het kussen zei niets terug, maar ik voelde dat hij me beschuldigend nakeek terwijl ik, hoewel ik wat meer slaap had kunnen gebruiken, in perfecte fysieke conditie naar de badkamer stommelde.