Geplaatst door 
Na het affakkelen van de Notre Dame stelde Ubisoft Assassin’s Creed Unity gratis beschikbaar, omdat de digitale kerk daar nog in volle glorie te bewonderen was. Dat leek me wel wat.
Na een tijdje spelen waarin ik me probeerde te navigeren door het Parijs in de tijd van de Franse Revolutie doemde de Notre Dame eindelijk op aan de horizon – en liep de game vast. Niks aan de hand, dacht ik, kan gebeuren, hier control alt delete ik me wel doorheen. Maar de game trok zich er verrassend weinig van aan. Ook wat andere toets combinaties richtten weinig uit en toen mijn pc ook een naar mechanisch geluid begon uit te stoten besloot ik dat het tijd was om het hardhandig op te lossen, en trok de stekker eruit.
Even later stond de computer op de balie van de MediaMarkt. “Wat is het probleem?” vroeg de medewerker, terwijl ze driftig formuleren in begon te vullen op haar wel functionerende computer.
“Hij is stuk.”
“Oké”, zei ze, op een toon waaruit duidelijk bleek dat ze het allesbehalve oké vond om aan haar balie te komen om vervolgens op zo’n schamele wijze uit te leggen wat er mis was aan het apparaat waar ik haar mee had opgezadeld. “Hij heet Beppie”, voegde ik er daarom maar aan toe. Het zag er niet naar uit dat dat als belangrijke informatie werd gezien. “Omdat hij ‘bep’ zegt als hij opstart”, probeerde ik het nog wat te verhelderen, “Maar nu niet meer. Want hij is stuk.”
‘Oké,’ zei ze, op een toon waaruit duidelijk bleek dat ze het allesbehalve oké vond om je computer een naam te geven en dat vervolgens ook nog te verkondigen aan mensen die je niet kent.
“Weet je waardoor het probleem is ontstaan?”
Dat was een goede vraag. Was het vuur van de Notre Dame digitaal overgeslagen? Was het meer dan toeval dat hij het begaf op Goede Vrijdag?
“Het moederbord dus”, zei de medewerker.
Ja, dat was natuurlijk ook een optie.